domingo, 21 de febrero de 2016

YA ES TARDE




                                              Hoy volví a brindar conmigo mismo
                                              y rompí la copa contra el aire,
                                              y sangraron de pronto mis oídos,
                                              sangraron…
                                              un silencio de cristales.

                                             Hoy abrieron sus ojos mis cenizas,
                                             a eso de la hora en que ya es tarde,
                                             ya nada pude hacer con mis mentiras,
                                             ya nada pude hacer…
                                             sino quemarme.

                                            Pero el mundo que se ríe,
                                            y que me mira
                                            acercarme a la llama incontrolable,
                                            podrá llamarme loco, con razón;
                                            pero nunca a mi amor dirán…
                                            ¡cobarde!

                                                                               Manuel Lobato





No hay comentarios:

Publicar un comentario